Als oud Valthermondje kwam ik in 2008 via Google op site van Kiek op de Mo(a)nd.
Tot midden 1951 hebben wij gewoond op Zuiderdiep 88 plaats 85 waar mijn ouders inwoonden bij mijn grootouders.
In 1951 vertrokken wij naar Twente omdat er in het veen het werk minder werd.
Tot 1962 ging ik elke vakantie naar mijn grootouders, in de zomer werd er gevist in het Zuderdaip en in de winter werd er geschaatst op het Zuderdaip of Noorderdaip.
In de herfst aardappelloof verbranden, wat altijd een happening was, in de stad was dat niet mogelijk.
Aan Valthermond heb ik goede herinneringen het was toen een open en weids, mijn opa werkte bij de plantsoendienst en ik ging dan op de fiets van oma naar hem toe en je had altijd de wind een keer voor en een keer tegen.

Een watertoilet was er nog niet dus gingen we op ‘t hussie welke in de schuur was gebouwd en plassen werd achter de schuur in een schuine goot gedaan, waar de op uit kwam is weet ik niet.
De ton werd geleegd in een mestgat bij de scheidingsloot, ook werd er een gedeelte bij de rabarber gestort waardoor men grote rabarberstelen kreeg.
Verder waren er in de tuin kruisbessen (krutdoorns ?) en diverse andere vruchtbomen.
Een grasveld zoals wij dat nu kennen was er niet, wel een stukje gras dat werd gebruikt als bleekveldje om de was te bleken.
Het dialect spreek en versta ik nog steeds, ik kan mij nog herinneren dat als oma naar buiten ging en ze had geen schoenen aan dat opa zei ” Hille doe most nait op hozevurrels noar boet'n goan, doe most wat aan de vouten doun” (of spelling juist is weet ik niet).
Zondags gingen we 2 x naar de Chr. Ger. Kerk aan het Zuiderdiep 315 (de kerk is 1996 afgebroken)
Opa was hartpatiënt en werd voor de kerkdienst door een gemeentelid opgehaald met een auto, was er plaats over in de auto dan mocht ik mee rijden wat voor die tijd zeer bijzonder was in de jaren ‘50 waren er in Valthermond nog weinig auto’s.

In de kerk zaten de mannen rechts en vrouwen links en als jongentje van 8 jaar mocht ik dan bij oma zitten want alle kinderen zaten meestal bij de vrouwen.
Ik kreeg1 pepermunt voor dat de preek begon en daar moest ik het mee doen.
In de winter stond er een grote kachel in het midden van de kerk met een grote pijp naar boven door het dak.
De kachel werd verzorgd door Gerrit Dol die koster was en naast de kerk woonde.
Opa was in die tijd ouderling en las de Schriftlezing en de wet voor.
En als er geen organist was dan moest opa de psalm inzetten.
Voor mijn gevoel is Valthermond, Valthermond niet meer.
De kanalen zijn gedeeltelijke gedempt en er is veel bos aangeplant. Het weidse uitzicht is verdwenen.
Als je op Zuiderdiep 88 plaats 85 achter het huis stond kon je op het Noorderdiep kijken, nu zag ik op internet dat er aan het Zuiderdiep 88 een zorginstelling is gevestigd ”Hele Boele Bende” dit is uiteraard een goede zaak.
En alles gaat verder en het heeft ook geen zin om in het verleden te blijven staan.
Zonder verleden is er geen heden.
Valthermond heeft altijd indruk op mij gemaakt want 1 of 2 x per jaar ga ik altijd nog even door Valthermond op weg naar het kerkhof op 60 om het graf mijn grootouders schoon te maken.
En het Vervenershuis te bezoeken.
Een Oald Valthermondje.